Poprawnie zaizolowane fundamenty
Na fundamentach opiera się konstrukcja domu. Chronią też budynek przed przenikaniem wód gruntowych i zabezpieczają mury przed przemarzaniem.
Fot. Izohan
Odpowiednie posadowienie budynku jest warunkiem jego bezpiecznej i komfortowej eksploatacji. Fundamenty muszą być nie tylko stabilne i suche, ale też odpowiednio ocieplone, żeby nie wyziębiały strefy przyziemia domu.
Zobacz także
Remmers Polska Sp. z o.o. Uszczelnianie budynków jeszcze nigdy nie było tak proste
Wraz z pojawieniem się na rynku materiałów budowlanych elastycznych, modyfikowanych polimerami powłok grubowarstwowych – określanych czasem skrótem FPMC (od ang. Flexible Polymer Modified thick Coating),...
Wraz z pojawieniem się na rynku materiałów budowlanych elastycznych, modyfikowanych polimerami powłok grubowarstwowych – określanych czasem skrótem FPMC (od ang. Flexible Polymer Modified thick Coating), a częściej jako hydroizolacje „hybrydowe” lub „reaktywne” – hydroizolacje budowlane weszły w erę postbitumiczną. Kolejna generacja powstała wokół flagowego produktu firmy Remmers, czyli MB 2K, stale się rozwija. Najlepszym, a zarazem najnowszym tego dowodem jest MB 1K rapid, niezwykle łatwy w użyciu,...
Owens Corning PAROC Polska Ocieplenie sufitu w garażu lub piwnicy: nieduża inwestycja, znaczne oszczędności
Stropy oddzielające pomieszczenia ogrzewane od stref nieogrzewanych, takich jak piwnice, garaże czy parkingi, często nie posiadają optymalnej izolacji termicznej. Dotyczy to głównie starszych obiektów,...
Stropy oddzielające pomieszczenia ogrzewane od stref nieogrzewanych, takich jak piwnice, garaże czy parkingi, często nie posiadają optymalnej izolacji termicznej. Dotyczy to głównie starszych obiektów, wznoszonych w czasach, kiedy obowiązywały mniej restrykcyjne normy. Warto wiedzieć, że termomodernizacja lub ocieplenie stropu betonowego to stosunkowo łatwa do zrealizowania inwestycja, która może przynieść znaczące korzyści w postaci niższych kosztów eksploatacji w sezonie grzewczym. Jakie są wymagania...
Parati sp. z o.o. Czym jest płyta fundamentowa?
Płyta fundamentowa to jedna z podstawowych konstrukcji budowlanych, której głównym zadaniem jest przenoszenie ciężaru budynku na grunt. Bez właściwego jej wykonania żaden budynek nie mógłby stać stabilnie...
Płyta fundamentowa to jedna z podstawowych konstrukcji budowlanych, której głównym zadaniem jest przenoszenie ciężaru budynku na grunt. Bez właściwego jej wykonania żaden budynek nie mógłby stać stabilnie i bezpiecznie. Dlatego też warto poznać podstawowe informacje na temat tej konstrukcji, jej rodzajów oraz samego procesu budowy. Postaramy się je przybliżyć w poniższym artykule.
Najpopularniejsze rozwiązanie posadowienia to żelbetowa płyta lub ławy i murowane ściany fundamentowe.
Wymiary fundamentów i sposób ich zbrojenia muszą być zaprojektowane przez uprawnionego konstruktora, który uwzględnia obciążenia i lokalne warunki gruntowo-wodne panujące na działce. Aby nie groziło im wysadzenie przez podłoże, muszą spoczywać poniżej strefy przemarzania, czyli w zależności od lokalizacji na głębokości od 80 do 140 cm.
Fundamenty betonuje się najczęściej z mieszanki klasy C12/15 lub C16/20. Kiedy zwiążą, układa się na nich poziomą izolację przeciwwilgociową, która jednocześnie stanowi warstwę poślizgową, a następnie muruje się ściany z betonowych, silikatowych albo keramzytobetonowych bloczków. Łączy się je zawsze na pełne spoiny poziome i pionowe grubości 1,5-2 cm.
Od zewnątrz ściany zabezpiecza się przed wodą za pomocą papy, folii lub odpowiedniej masy hydroizolacyjnej. Izolację układa się też na ich górnej powierzchni, łącząc ją z izolacją podłogi na gruncie. Na tak przygotowanych fundamentach można układać obwodową izolację termiczną.
Teoretycznie przed ucieczką ciepła przez podłogę przy ścianach zewnętrznych chroni ocieplenie sięgające 1 m poniżej poziomu podłogi. Tylko ściany użytkowych piwnic trzeba otulać w całości. W praktyce wykonywanie izolacji z takim uskokiem byłoby tylko utrudnieniem wykonawczym, kładzie się ją więc na całej powierzchni ścian fundamentowych aż do ławy.
Czym ocieplać
Nie wszystkie materiały izolacyjne nadają się do stosowania pod ziemią - trzeba wybrać te o odpowiednich parametrach. Przede wszystkim muszą mieć niską nasiąkliwość (poniżej 5%) i być odporne na uszkodzenia mechaniczne i zagrzybienie. Dobrze też, jeśli mają jak najmniejszy współczynnik przewodzenia ciepła λ, bo wówczas można stosować cieńszą warstwę izolacji.
Styropian, czyli polistyren ekspandowany, powinien mieć gęstość powyżej 13 kg/m3 i wytrzymałość na ściskanie 70-150 kPa. Jego nasiąkliwość zależnie od grubości wynosi wtedy od 1 do 5%, a jeśli ma w swojej strukturze domieszki grafitu, to nasiąkliwość jest mniejsza niż 3,5%. Współczynnik przewodzenia ciepła λ jest równy od 0,031 do 0,038 W/(m·K).
Styropian o tych najniższych l można układać warstwą grubości 5 cm, najczęściej stosuje się 10 cm. Płyty mogą mieć krawędzie proste lub frezowane, te drugie zapewniają większą szczelność, bo pozwalają uniknąć mostków termicznych wzdłuż połączeń. Jeśli przy budynku biegną rury drenarskie, warto stosować płyty z czopami drenażowymi.
Trzeba pamiętać, że polistyren jest nieodporny na rozpuszczalniki organiczne. Na ścianach fundamentowych izolowanych masą hydroizolacyjną albo papą na lepiku wolno więc układać go dopiero kiedy ta warstwa przeciwwilgociowa wyschnie, żeby nie był poddawany działaniu szkodliwych oparów. Również do przyklejania płyt należy używać tylko bezpiecznych dla ich struktury klejów bitumicznych lub poliuretanowych przeznaczonych do styropianu.
XPS, czyli polistyren ekstrudowany, jest twardszy od styropianu. Ma gęstość powyżej 30 kg/m3, a jego wytrzymałość na ściskanie to 300-500 kPa, dzięki czemu jest bardziej odporny na uszkodzenia. Współczynnik λ nie przekracza 0,035 W/(m·K), a grubość izolacji to zazwyczaj 5-10 cm. Podobnie jak w przypadku styropianu, płyty mogą mieć krawędzie proste lub frezowane, a do ich mocowania trzeba używać produktów niezawierających rozpuszczalników, bo XPS również nie jest na nie odporny.
Wełna mineralna jest w fundamentach stosowana niezwykle rzadko i raczej jako wypełnienie pustki w ścianach warstwowych, bez kontaktu z gruntem. Nawet wełna hydrofobizowana ma bowiem zbyt dużą nasiąkliwość.
Płyty PIR mają bardzo niską nasiąkliwość (poniżej 2%) i są odporne na uszkodzenia, bo ich gęstość wynosi 30 kg/m3, a wytrzymałość na ściskanie 120 kPa. Płyty są też bardzo ciepłe. Ich współczynnik λ jest mniejszy niż 0,023 W/(m·K), więc do ocieplenia wystarcza grubość do 5 cm. Poza tym pianka typu PIR nie jest wrażliwa na korozję biologiczną ani na większość związków chemicznych używanych w budownictwie. Frezowane krawędzie płyt umożliwiają zachowanie ciągłości izolacji.
Piana natryskowa typu PUR o zamkniętokomórkowej strukturze to na naszym rynku na razie rzadkość, chociaż jej zalety trudno przecenić. Nie nasiąka wodą, więc stanowi od razu warstwę hydroizolacyjną. Dobrze zespala się z podłożem, a przy tym wnika w pory i szczeliny fundamentów, dzięki czemu tworzy jednorodną i bezmostkową powłokę termoizolacyjną. Ma przy tym rekordowo niski współczynnik λ = 0,022-0,021 W/(m·K).
Pianę nanosi się metodą natryskową w 2-3 warstwach, każda grubości od 1 do 2,5 cm. Ważne, żeby kolejne warstwy były porównywalnej grubości i nigdy nie miały więcej niż 3 cm, bo podczas reakcji spieniania wydzielałoby się zbyt dużo ciepła, co źle wpływałoby na formowanie struktury pianki.