Dom z pompą ciepła

Decydując się na instalację pompy ciepła w domu, warto pomyśleć o tym już na etapie powstawania projektu architektonicznego. Modernizacja budynku to również dobra okazja do wymiany urządzeń grzewczych i zmian w instalacji c.o. Inwestycja w pompy ciepła może być opłacalna również bez wykonywania zasadniczych zmian w instalacji grzewczej, np. w budynkach ogrzewanych olejem opałowym, gazem płynnym lub energią elektryczną.

Newralgicznym etapem procesu projektowania jest dobór wydajności dolnego gruntowego źródła ciepła i wykonanie tej instalacji. To źródło ciepła potrafi przynieść wiele niespodzianek, dlatego każdorazowo wymaga dogłębnej analizy. Przed wyborem rozwiązania warto przeanalizować różne warianty, gdyż inwestycje te nie są tanie, a nawet drobny błąd może skutkować bardzo długim okresem zwrotu poniesionych nakładów finansowych.

W artykule prezentujemy inwestycję z pompą ciepła w domu jednorodzinnym. Wszelkie informacje dotyczące szczegółów instalacji, a także cen uzyskaliśmy od firmy, która dostarczyła pompę ciepła.

Instalacja z pompą ciepła w domu jednorodzinnym – ile to kosztuje?

W nowym budynku parterowym z poddaszem użytkowym, o powierzchni 180 m², zastosowano niskotemperaturowe ogrzewanie podłogowe o maksymalnej temperaturze zasilania 35°C. Instalacje wykonano na parterze i na poddaszu. Inwestor podjął decyzję o wykorzystaniu pomp ciepła już na etapie projektowania domu.

Dzięki temu możliwe było optymalne zaprojektowanie instalacji ogrzewania i dobór pomp. Pozwoliło to także zagospodarować elementy dolnego źródła pompy ciepła wokół budynku, co umożliwiło bezkolizyjne wykonanie ogrodu i podjazdów. W budynku zastosowano dwa urządzenia: pompę z gruntowym źródłem ciepła do zasilania instalacji grzewczej oraz pompę powietrze–woda do przygotowania ciepłej wody użytkowej.

Całkowity koszt instalacji z urządzeniami i montażem wyniósł 51 tys. zł netto (w tym koszt odwiertów około 18 tys. zł). Pompa grzewcza typu solanka–woda Dimplex SI 11TE o mocy 11,8 kW i COP 4,4 dla parametrów B0/W35 jako dolne źródło ciepła wykorzystuje dwa odwierty pionowe głębokości około 110 m, z przewodami z rur PE40 mm i roztworem glikolu polipropylenowego. Odwierty wykonano w ogrodzie, obogarażu.

Rozdzielacz dolnego źródła został zainstalowany w pomieszczeniu technicznym, w którym ulokowano pompy ciepła. Dzięki optymalnemu doborowi dolnego i górnego źródła ciepła uzyskano wysoki współczynnik COP. Ponadto nie było konieczności montażu dodatkowego szczytowego źródła ciepła w formie grzałek, kominka, kotła olejowego czy gazowego.

Ze względu na fakt, że pompa pracuje bez wspomagania drugim źródłem ciepła, koszty inwestycji i samej instalacji c.o. zostały zmniejszone, gdyż nie trzeba było projektować i wykonywać kominów czy przyłącza gazu. Pompa ciepła dostarczona była wraz z kompletną automatyką i możliwością zdalnego sterowania przez sieć Ethernet.

Do przygotowania ciepłej wody użytkowej zastosowano pompę typu powietrze–woda Dimplex BWP 30HLW o mocy 1,9 kW z dodatkową grzałką o mocy 1,5 kW i COP 3,5. Osobną pompę do c.w.u. zastosowano m.in. ze względu na to, że budynek wyposażony jest w mechaniczną wentylację pomieszczeń (rekuperator) i pompa ta umożliwia schładzanie powietrza wewnętrznego latem. Ponadto brak obciążenia dolnego źródła przygotowaniem c.w.u. daje gwarancję jego skutecznej regeneracji w okresie letnim i tym samym umożliwia uzyskanie wysokich sprawności COP w sezonie grzewczym, co pozwala osiągnąć zakładany SPF (Sezonowy Współczynnik Efektywności). Na decyzję o drugiej pompie miał wpływ także bardzo niski koszt przygotowania c.w.u. dla trzech osób, wynoszący około 40 zł miesięcznie, oraz niezależne i praktycznie niewyczerpane źródło energii dla przygotowania ciepłej wody. Instalację wyposażono w zasobnik o pojemności 300 litrów z dodatkową wężownicą. Pompa została zainstalowana w pomieszczeniu technicznym, a nie na zewnątrz budynku, i czerpie powietrze z tego pomieszczenia oraz ze znajdującego się obok garażu. Powietrze do budynku napływa przez nawiewniki i praca pompy wytwarza w tych pomieszczeniach niewielkie podciśnienie. To rozwiązanie praktycznie wyeliminowało potrzebę stosowania dodatkowej grzałki, gdyż pompa pracuje z powietrzem wewnętrznym, które przez cały rok ma temperaturę wyższą niż minimalna graniczna temperatura pracy (8°C). Niskie zapotrzebowanie na energię do podgrzewania c.w.u. nie powoduje na tyle dużego napływu chłodnego powietrza do garażu i pomieszczenia technicznego, aby wpływało to na spełniane przez nie funkcje nawet w mroźne dni. Instalacja pracuje już 2,5 roku i na podstawie dotychczasowych danych można stwierdzić, że zakładane w projekcie parametry zostały osiągnięte. COP przez cały sezon grzewczy wynosi ponad 4,0, co świadczy, że poprawnie dobrano i wykonano instalację dolnego oraz górnego źródła.

Potwierdziła się też w praktyce trafność decyzji o nieinstalowaniu szczytowego źródła ciepła. Z zebranych danych wynika, że roczny czas pracy pompy ciepła zasilającej ogrzewanie to około 1800 h. W trakcie eksploatacji inwestor otrzymał zgodę zakładu energetycznego na instalację licznika dwutaryfowego, co pozwoliło obniżyć koszty energii elektrycznej. Obecnie roczne zużycie energii elektrycznej na potrzeby ogrzewania wynosi 1800 h×2,66 kW = 4788 kWh. Przy pracy pompy ciepła przez 40% czasu w taryfie dziennej i 60% w nocnej oraz poborze mocy w wysokości 2,66 kW dla B0/W35 całkowite koszty ogrzewania w pakiecie „Ciepły dom” (w taryfie nocnej 0,1942 zł/kWh i dziennej 0,4176 zł/kWh wraz z opłatami stałymi i zmiennymi za usługi dystrybucji) wynoszą 2144 zł brutto (wg taryf na enea.pl). Koszt eksploatacji pompy zasilającej instalację c.w.u. to około 40 zł miesięcznie – dzięki zasobnikowi możliwa jest praca w tańszej taryfie. Kosztów awarii, serwisu oraz przeglądów do tej pory nie ponoszono. Zatem całkowity koszt ogrzewania i przygotowania c.w.u. w tym budynku wynosi około 218 zł miesięcznie.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!