Zakres i wycena prac glazurniczych

„Ile bierzecie za metr?”, „Jak byście wycenili taką łazienkę?”, „Jakie stawki są u was w regionie?” Pytania zasadne, a jednak z gruntu źle sformułowane. Jak więc powinny one wyglądać? Jak zacząć rozmowę o cenach usług? O czym trzeba wiedzieć zanim zapytamy o cenę?

W artykule postaram się wyjaśnić trudne relacje pomiędzy wykonawcami i inwestorami, a także architektami. Odpowiem na pytania o ceny, wyceny, a także wyjaśnię kto i za co odpowiada oraz co zrobić, żeby prace były przeprowadzone dobrze i tanio.

Co musi wiedzieć inwestor zanim zapyta o cenę?

Wielu inwestorów budujących lub remontujących domy chciałoby jak najmniej angażować się w proces, gdyż nie są fachowcami, nie znają się na tym lub nie mają czasu nadzorować wykonawców.

Niestety, rzeczywistość pokazuje, że podstawą sprawnie przeprowadzonego procesu budowlanego jest świadomy inwestor. Świadomy to znaczy taki, który wie, jaki ma być efekt przeprowadzonych prac, jakie problemy mogą wystąpić w trakcie ich realizacji oraz zna swój realny budżet.

Świadomy inwestor jest wstępnie zorientowany w temacie prac, jakie zleca, zna szacunkowe ilości metrów kwadratowych i zdaje sobie sprawę z tego, że w trakcie realizacji pojawi się wiele decyzji do podjęcia oraz pytań, na które nie można odpowiedzieć po prostu „niech pan zrobi tak, żeby było dobrze”.

Dla obu stron „dobrze” może oznaczać zupełnie co innego. Świadomy inwestor potrafi również umiejętnie kontrolować postęp prac na budowie bez narzucania rozwiązań technicznych zaczerpniętych z mediów społecznościowych lub zasłyszanych od znajomych. Inwestor musi wiedzieć, że to wykonawca wybiera rozwiązania i produkty, na których pracuje i za wykonaną pracę bierze pełną odpowiedzialność. Dlatego narzucanie mu wyboru innych produktów jest złą praktyką. Jeśli nie mamy zaufania do wykonawcy, należy taką współpracę niezwłocznie ­zakończyć.

Zanim przystąpimy do wyceny prac musimy wiedzieć, jaki dokładny zakres ma zostać wykonany. Jeśli nie zweryfikujemy tego na początku, możemy być pewni, że z czasem pojawią się tzw. prace dodatkowe, które nie będą uwzględnione w pierwotnym budżecie i z pewnością spowodują spór dotyczący ich rozliczenia.

Przykładem może być tu wymiana płytek w łazience, która poza przyklejeniem nowej glazury obejmuje również takie prace jak: skucie starych płytek, wyniesienie i utylizację gruzu, naprawy tynków, wyrównanie ścian, wykonanie nowej hydroizolacji, przeróbki instalacji elektrycznej i kanalizacyjnej, montaż ceramiki sanitarnej, malowanie, gruntowanie, szpachlowanie, silikonowanie. W tym przypadku pytanie „ile za metr?” jest co najmniej mało precyzyjne.

Zakres prac glazurnika

Glazurnik to osoba zajmująca się montażem ceramicznych okładzin ściennych i podłogowych, a także pracami bezpośrednio z tym związanymi. Co wchodzi w skład takich prac? Niestety, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, gdyż jest to kwestia niezwykle złożona.

Od jakiegoś czasu w mediach społecznościowych pojawiło się określenie „KoWyŁaz”, oznaczające kompleksowe wykończenia łazienek. Glazurnicy, nieco przewrotnie, sami je stworzyli, aby podkreślić, że praca glazurnika wykracza daleko poza samą glazurę.

KoWyŁaz zajmuje się tworzeniem łazienek od podstaw aż do stanu gotowego do użytkowania. Jest to niezwykle szeroki zakres prac obejmujący, jak wcześniej wspomniano, prace murarskie, elektryczne, hydrauliczne, glazurnicze, a często nawet malarskie i meblarskie. Można do tego jeszcze dodać montaż kabin prysznicowych, LED-ów, ceramiki, grzejnika i mamy bardzo szeroki zakres, niezwykle trudny do wyceny.

Od wielu lat klienci byli przyzwyczajani do kompleksowego wykańczania wnętrz przez fachowców oferujących szeroki zakres usług, od murowania po malowanie, od układania paneli po montaż okien. Obecnie coraz częściej widać jednak znaną na Zachodzie specjalizację w zakresie wykonywanych prac. Część firm wykonuje tylko suchą zabudowę, część gładzie, a inne malowanie.

Podobnie z glazurnikami. Coraz więcej z nich specjalizuje się np. w płytkach wielkoformatowych, małych łazienkach, dużych zleceniach inwestycyjnych itp., w zależności od swojego pomysłu na prowadzenie działalności, dostępności pracowników lub kontaktów branżowych.

Coraz więcej glazurników nie podejmie się przeróbek instalacji elektrycznych czy hydraulicznych, gdyż jest to mało opłacalne na tle prac stricte glazurniczych. Coraz więcej wykonawców układa płytki, ale nie montuje ceramiki sanitarnej i kabin.

W krajach zachodniej Europy standardem jest, że do prowadzenia prac elektrycznych wymaga się od wykonawcy uprawnień i klient nie zgodzi się, aby wykonywał je specjalista z innej branży, np. glazurnik. Jest to słuszna praktyka i warta zaimplementowania w naszym kraju.

Niestety, z punktu widzenia klienta bardziej liczy się możliwość zlecenia całości prac jednemu fachowcowi. W takiej sytuacji klient ma dużo mniejszy zakres koordynacji prac, łatwiej mu negocjować z jednym podmiotem, a także harmonogramować prace.

Jaki jest zatem zakres prac typowego glazurnika? Jak najbardziej wąski i ograniczony do prac możliwych do wykonania w krótkim czasie. Aby mieć gwarancję sprawnie przeprowadzonych prac, glazurnik powinien zastać dobrze przygotowany front robót, tj. przygotowane wylewki, wysezonowane i wygrzane podłogi, szczegółowy i ostateczny projekt wykończenia wnętrza.

Prace glazurnicze powinny ograniczać się do hydroizolacji podłoży, montażu płytek wraz ze szlifami i otworami. W miarę możliwości glazurnik powinien montować także wannę, kabinę prysznicową i ceramikę sanitarną oraz wykonać wykończenie silikonami. Prace te można traktować jako jeden zakres, możliwy do wykonania bez przerw technologicznych.

Czy wycena prac kosztuje?

Jest to również często zadawane pytanie. Zlecenia są często oddalone o kilkadziesiąt kilometrów od siedziby wykonawcy, co wiąże się z kosztami dojazdu do klienta. Dojazd do klienta w celu wykonania prac łatwo wkalkulować w cenę usługi, a co z kosztem wyjazdu na wizję lokalną przed wykonaniem wyceny?

Warto podkreślić, że wizyta na budowie przed wyceną prac wydaje się być standardowym działaniem, biorąc pod uwagę interes wykonawcy. Podczas osobistej wizyty łatwo bowiem nawiązać kontakt z klientem, dokonać pomiarów i zauważyć ewentualne problemy, jakie trzeba rozwiązać przed rozpoczęciem prac.

Wizyta na budowie odpowie na szereg pytań dotyczących logistyki, szczególnie ważnej np. przy płytach wielkoformatowych. Jeśli wykonawca nie zorientuje się na miejscu w sprawach logistycznych, to może okazać się, że wykonanie prac będzie znacznie trudniejsze, a co za tym idzie droższe, a często wręcz niemożliwe, gdy na miejscu okaże się, że są zbyt małe otwory drzwiowe, wąskie klatki schodowe lub brak możliwości dojazdu z ciężkim transportem.

Część wykonawców obawia się wyjazdów na wyceny, które mogą nie zostać zrealizowane, bo ponoszą koszty dojazdu i tracą czas na przygotowanie wyceny. Część zaś traktuje to jako inwestycję, pozwalającą zyskać zaufanie klienta, skutkującą łatwiejszą współpracą, a często też lepszymi cenami za wykonane usługi.

Często zdarza się, że pierwszy wykonawca na budowie ma największe szanse na przekonanie klienta, który po takim spotkaniu może nie szukać już innego.

Inna jeszcze grupa wykonawców jest zdania, że klient, płacąc za wycenę, jest bardziej zmotywowany do przekazania pełni informacji i nie organizuje tzw. castingów na najniższą cenę. Nie każdy wykonawca może sobie jednak pozwolić na takie podejście, gdyż nie posiadając odpowiedniej renomy na rynku, nie przekona klientów do konieczności zapłaty. Wydaje się zatem, że koszt przygotowania wyceny powinien być wkalkulowany w działalność wykonawcy i nie powinno się żądać za to dodatkowej zapłaty.

Wycena z materiałem?

W bardzo wielu przypadkach w trakcie wycen pojawia się dyskusja na temat materiałów potrzebnych do przeprowadzenia prac glazurniczych. Podejście inwestora i wykonawcy będzie w tym przypadku zupełnie różne.

Jeśli projekt jest przygotowany precyzyjnie, powinien zawierać szczegółowe zestawienie materiałów, takich jak płytki, ceramika, meble. Co natomiast z materiałami montażowymi? Klejami, fugami, gruntami? Po czyjej stronie jest zakup i dostawa płytek oraz wniesienie ich na budowę?

Wielu klientów próbuje szukać oszczędności, kupując materiały we własnym zakresie. Wynika to z chęci zachowania większej kontroli nad kosztami, brakiem zaufania do wykonawcy, a niekiedy też przekonaniem o możliwości zakupu w lepszej cenie. Niestety, często prowadzi to do nieporozumień.

Zakupu płytek powinien dokonać inwestor, po ustaleniu z wykonawcą zapasu materiału przeznaczonego na odpad, a także kwestii logistycznych. Należy pamiętać, że wniesienie materiałów budowlanych na miejsce realizacji inwestycji nie jest darmowe i należy je uwzględnić w wycenie.

Kwestia zapasu materiału też musi zostać precyzyjnie ustalona. Wiele płytek jest sprzedawanych w opakowaniach po kilka sztuk i to wymusza zakup określonej ilości.

Każdy format płytki również będzie wiązał się z określoną ilością zapasu, gdyż większe płytki trudniej jest rozłożyć na płaszczyźnie, minimalizując odpad. Jeśli nie jest to precyzyjnie określone w projekcie, klient powinien dokładnie przeanalizować rozkrój płytek przed ich zamówieniem i zaakceptować zamawianą ilość. Często pozwala to na zoptymalizowanie wielkości zamówienia, gdyż odpady często da się wykorzystać na ewentualne tzw. docinki.

O ile przy zakupie płytek istnieje pewna dowolność, o tyle w przypadku materiałów montażowych każdorazowo zakup powinien być po stronie wykonawcy.

Materiały montażowe powinny być traktowane jako element usługi. Po stronie wykonawcy leży nie tylko sam montaż, ale również dobór technologii, dostarczenie materiałów, a także zastosowanie ich zgodnie z technologią. Na całość wykonanych prac wykonawca udziela bowiem gwarancji, dlatego nie powinien pracować na materiałach powierzonych, gdyż rozmywa to odpowiedzialność i powoduje problemy z egzekwowaniem roszczeń.

Jeśli klient nalega na samodzielny zakup materiałów, powinien to wykonać na podstawie specyfikacji materiałowej i ilościowej dostarczonej przez wykonawcę. Klient może kupić materiały, ale o ich doborze zawsze decyduje wykonawca.

Projekt wykonawczy czy wizualizacja?

Od kilku lat w branży wykończenia wnętrz można zauważyć wzrost znaczenia projektantów wnętrz. Część klientów zamawia kompletne projekty wraz z aranżacjami pomieszczeń i szczegółowym doborem materiałów, część natomiast decyduje się na poglądowe aranżacje, wizualizacje wnętrz przygotowane przez projektantów w salonach i marketach. Pomiędzy tymi końcami skali istnieje cała gama projektów różniących się od siebie ilością detali, zawartością merytoryczną, dokładnością pomiarów itp.

Który z takich projektów będzie zatem wystarczający dla sprawnego przeprowadzenia prac budowlanych?

Idealna sytuacja to taka, kiedy wykonawca w oparciu o projekt jest w stanie zrealizować go bez jakichkolwiek wątpliwości. Jest to możliwe jedynie wtedy, gdy projekt został wykonany w oparciu o realne pomiary na budowie, architekt miał wiedzę lub konsultował wykonalność rozwiązań technicznych ze specjalistami, a projekt zawiera konkretne produkty.

Wykonawca, przyjmując do realizacji taki projekt, nie ma w zasadzie potrzeby konsultowania go z inwestorem, gdyż nie ma w nim żadnych miejsc spornych i wszelkie uwagi zostały wyjaśnione pomiędzy architektem a inwestorem.

Inna sytuacja jest wtedy, gdy aranżacja jest oparta o szacunkowe wymiary, bez wizji lokalnej na budowie, gdzie wszelkie rozwiązania techniczne musi zaproponować wykonawca. Projekt taki, często nazywany wizualizacją, nie stanowi podstawy do wyceny ani tym bardziej wykonania prac budowlanych, gdyż bez wizji lokalnej nie da się określić zakresu prac.

Klient zlecający wykonanie prac w oparciu o wizualizację musi liczyć się z szeregiem pytań ze strony wykonawcy, wieloma trudnymi decyzjami do podjęcia, a także wyższymi kosztami oraz trudnym do oszacowania czasem trwania inwestycji. W takim przypadku wykonawca powinien przygotować projekt wykonawczy z dokładnym rozrysowaniem płytek, uwzględniający szerokość fug oraz realne wymiary pomieszczeń. Jest to oczywiście dodatkowy koszt dla klienta, jednak próba jego uniknięcia może się skończyć wykonywaniem prac bez planu, a co za tym idzie efektem wizualnym innym niż oczekiwany.

Warto zwrócić uwagę, że odpowiedzialność za całość wykonanych prac spada na wykonawcę. Jakiekolwiek odstępstwa od technologii wykonania obciążają go, podobnie jak ryzyko związane z nietypowymi rozwiązaniami. Wyceniając prace glazurnicze, wykonawca powinien przeanalizować projekt pod kątem rozwiązań niosących ze sobą ryzyko, takimi jak skomplikowane kształty na podłogach ogrzewanych, i ocenić, czy zaproponowane w projekcie rozwiązania są możliwe do zrealizowania. Jeśli projektant weźmie na siebie odpowiedzialność i wskaże konkretne rozwiązania w projekcie wykonawczym, istnieje możliwość pisemnego wyłączenia gwarancyjnego określonego zakresu prac.

Jak usprawnić współpracę inwestora z wykonawcą?

Jak przyspieszyć realizację prac i uniknąć kwestii spornych? Co poza dobrym projektem może pomóc we wzajemnej współpracy?

Najtrudniejszą do zastosowania zasadą jest brak pośpiechu. Może się to okazać niemożliwe w realiach budowlanych, ale należy dołożyć wszelkich starań, aby przy wyborze wykonawcy, projektowaniu wnętrz i przede wszystkim realizacji nie towarzyszył pośpiech.

Większość problemów ma związek ze zbyt szybkim rozpoczęciem prac, pomijaniem czasów technologicznych i brakiem szczegółowych ustaleń dotyczących realizacji. Planowanie prac, harmonogramowanie i konsekwentne przestrzeganie terminów to klucz do prawidłowego wykonania prac budowlanych.

Warto pamiętać, że każda godzina przeznaczona przez inwestora na konsultacje i ustalenia detali przed realizacją pozwoli skrócić samą realizację o wiele godzin, a nawet dni. Efektem braku ustaleń i kolejną kwestią sporną są pytania, jakie wykonawca zadaje inwestorowi w trakcie realizacji prac, a te wydają się mu zupełnie niezrozumiałe.

Inwestor musi wiedzieć, że pewne decyzje zależą tylko od niego i nie są podyktowane technologią. Pytania o umiejscowienie gniazdek, kierunek otwierania szafek czy kolor fugi do płytek nie są złą wolą wykonawcy i odpowiedź na nie leży po stronie zamawiającego, który powinien być na nie przygotowany. Każda zwłoka w podjęciu zdawałoby się prostych decyzji wpływa na czas realizacji prac. Pamiętajmy, że opóźnienia wywołane na jednym etapie są często niemożliwe do nadrobienia i wpływają na cały harmonogram prac ekip prowadzących prace na budowie. W praktyce oznacza to problemy z prawidłowym przygotowaniem frontu robót dla kolejnych ekip, co skutkuje pośpiechem, niedokładnością, a często też przesuwaniem terminu rozpoczęcia prac.

Współpraca na linii inwestor–wykonawca zależy od poziomu wiedzy, jaką dysponują obie strony, wzajemnego zaufania, jakości projektu i czasu, jaki został poświęcony na ustalenia szczegółów. Współpracę z pewnością ułatwia szczegółowy, solidnie przygotowany i omówiony kosztorys prac, określenie warunków koniecznych do wejścia na budowę i rozpoczęcia prac, a także określenie realnych terminów i ewentualnych opóźnień.

Jeden wykonawca czy podwykonawcy?

Obecnie coraz trudniej znaleźć fachowca, który w swojej ofercie ma wszelkie możliwe rodzaje prac budowlanych, począwszy od elektryki, na malowaniu i skręcaniu mebli skończywszy.

Od wielu lat zauważamy rosnącą specjalizację wśród wykonawców prac wykończeniowych. Z punktu widzenia inwestora idealnym rozwiązaniem jest zakontraktowanie jednej firmy, która wykonuje pełen zakres prac wykończeniowych. Oznacza to jedną umowę, brak konieczności koordynowania prac, często też lepszą cenę za kompleksową usługę.

Niestety, liczba firm oferujących tak szeroki zakres prac jest coraz mniejsza. Coraz częściej spotyka się fachowców wykonujących prace glazurnicze, ale np. bez przeróbek elektrycznych lub montażu urządzeń sanitarnych. Wówczas konieczne jest zatrudnianie podwykonawców przez generalnego wykonawcę prac glazurniczych. Dla wielu inwestorów jest to sytuacja trudna do zaakceptowania z powodu wyższych cen, jednak warto zlecić zamówienie prac dodatkowych fachowcom, gdyż wtedy dużo łatwiej dochodzić roszczeń w przypadku awarii.

Pamiętajmy, że glazurnik wykonuje okładzinę ceramiczną z półproduktów i udziela na nią gwarancji, dlatego warto powierzyć mu całość prac powiązanych i przygotowawczych. Mam tu na myśli przeróbki hydrauliczne, elektryczne, prace murarskie i inne, powiązane tzw. prace ginące, czyli takie, których odbiór jest konieczny przed rozpoczęciem kolejnych etapów.

Zatrudnianie podwykonawców staje się standardem w sytuacji, gdy coraz więcej wykonawców przechodzi na własną działalność. Rozliczenie się generalnego wykonawcy z podwykonawcami w oparciu o wystawione faktury za usługę jest korzystne dla obu stron i przejrzyste z punktu widzenia przepisów. Warto zastanowić się, czy szukanie elektryka na własną rękę, organizowanie terminów i pilnowanie prac może okazać się bardziej kosztowne niż zlecanie robót generalnemu wykonawcy, który zleci je dalej i o wszystko zadba.

Należy pamiętać, że na budowie rządzi fizyka, a ta jest nieubłagana i taka sama dla wszystkich. Czasy wiązania betonu oraz schnięcia gipsu i farb są jasno określone i niewiele się zmieniło w tej materii przez ostatnie lata. Oczywiście pojawiły się na rynku tzw. materiały szybkie, ale są one droższe i często nie pozwalają skrócić czasu realizacji prac tak bardzo, jak chce tego inwestor.

Pośpiech zwiększa ryzyko, a poprawki są często dużo droższe od pierwotnego wykonania prac. Warto o tym pamiętać, naciskając na wykonawcę i oczekując zakończenia robót „jak najszybciej”.

Wycena prac i kosztorys

Elementy składowe wyceny prac, o których powinien pamiętać zarówno zamawiający, jak i wykonawca:

Dojazd

Prace budowlane wykonuje się zazwyczaj w znacznej odległości od siedziby firmy. W takim przypadku konieczne jest podliczenie kosztów dojazdu na budowę i uwzględnienie ich w wycenie, podobnie jak w przypadku znacznych odległości, gdzie dużo korzystniejsze jest wynajęcie hotelu i zakwaterowanie pracowników blisko miejsca wykonywania usługi.

Dla zamawiającego nie powinno być tajemnicą, że zatrudniając firmę z zewnątrz, będzie musiał pokryć koszty zakwaterowania i dojazdu. Może to być osobna pozycja w wycenie lub koszt ten może być doliczony do całości, czyli de facto ukryty w wycenie.

Część wykonawców deklaruje, że przy wycenie powyżej określonej kwoty nie dolicza takich kosztów. Jest to głównie część marketingu i można uznać, że koszty te i tak zostaną ukryte lub przynajmniej częściowo doliczone do wyceny.

Pomiary

Pomiary na budowie są osobną pozycją w Katalogach Nakładów Rzeczowych (nadal będących podstawą do kosztorysowania prac budowlanych) i należy się za nie wynagrodzenie. W większości przypadków pomiary wiążą się z dodatkowym wyjazdem na budowę, często jeszcze przed przygotowaniem oferty i podpisaniem umowy o wykonanie prac. W zależności od odległości i kosztu związanego z pomiarami, pozycja ta pojawi się w wycenie lub zostanie ukryta wśród innych kosztów.

Prace przygotowawcze

Jest to bardzo szerokie zagadnienie, mogące obejmować praktycznie każdy rodzaj prac. Przykładem może być skucie starych okładzin, zdarcie tapet lub wyniesienie mebli z pomieszczeń, w których będzie odbywał się remont.

Kluczem jest ustalenie zakresu, jaki inwestor wykona własnymi siłami, a jaki zamierza zlecić. Zwróćmy uwagę, że pracownicy budowlani specjalizujący się np. w pracach glazurniczych otrzymują wynagrodzenie dużo wyższe niż pomocnicy budowlani.

Koszt wyniesienia mebli lub gruzu przez takich specjalistów z pewnością nie będzie niższy od ich podstawowych prac. Warto pomyśleć, jaki zakres prac jesteśmy w stanie wziąć na siebie jako inwestorzy. Ważną kwestią jest zabezpieczenie pomieszczeń.

W tym przypadku zdecydowanie warto przerzucić to na firmę wykonawczą, nie będzie to powodowało nieporozumień w przypadku uszkodzenia mienia inwestora i pozwoli uniknąć sporu o jakość tego zabezpieczenia wykonanego przez zamawiającego. Warto przyjąć zasadę, że każda firma zabezpiecza budowę we własnym zakresie. Jest to dodatkowy koszt, ale z pewnością wart poniesienia.

Poprawki po poprzednikach

Problemy z jakością prac budowlanych zdarzają się zbyt często. Wynika to z nienależytego nadzoru nad prowadzeniem i odbiorem prac. W wielu sytuacjach należy przeprowadzić większe lub mniejsze poprawki po poprzednio pracujących ekipach. Najczęściej jest to związane z jastrychami, dylatacjami i przygotowaniem powierzchni.

Czasami też glazurnik musi poprawić osadzenie gniazdek czy wyprowadzenie hydrauliki. O konieczności przeprowadzenia takich poprawek należy poinformować inwestora na jak najwcześniejszym etapie i gdy błędy są widoczne. Warto zwrócić na to uwagę podczas pierwszej wizyty na budowie.

Usunięcie usterek należy zlecić wykonawcom tego zakresu prac, choć z powodu napiętych terminów jest to często niemożliwe. Wyegzekwowanie naprawienia usterek przez ich wykonawcę pozwoli uniknąć problemów przy ewentualnych usterkach w przyszłości.

Logistyka, wnoszenie

Często pomijany i niedoceniany zakres prac na budowie to wnoszenie materiałów. Na jednych budowach może to być łatwe dzięki windzie lub korzystnemu układowi pomieszczeń, na innych zaś bardzo utrudnione, gdyż cały transport musi odbywać się ręcznie.

Warto zwrócić uwagę, że każdy market budowlany ma cennik wnoszenia materiałów na budowę, uzależniony od ciężaru i piętra, na które należy je przetransportować. Nie jest to nigdy darmowa usługa i należy uczciwie przeliczyć koszty, ryzyka i czas konieczny na tego typu prace.

Wnoszenie luksusowej wanny lub płyt wielkoformatowych na 10 piętro to spore wyzwanie logistyczne i cena takiej usługi może być zaskoczeniem dla niejednego inwestora. Warto, aby ta pozycja w wycenie była dobrze opisana i wyjaśniona.

Wycena za 1 m²

Szacowanie kosztów remontu w oparciu o cenę 1 m² jest bardzo mylące i mało precyzyjne. Może się wydawać, że łatwo porównać ceny dwóch wykonawców, bazując na cenie za 1 m² ułożenia płytek, jednak jest to tylko jedna ze składowych części wyceny i koszt przeprowadzenia prac może okazać się finalnie wyższy u wykonawcy z niższą ceną za 1 m².

Rynkowe ceny za układanie płytek to zakres od 50 do nawet 250 zł/m², nie licząc prac dodatkowych i materiałów.

Obniżanie ceny podstawowej i podnoszenie cen usług dodatkowych to częsta praktyka wśród wykonawców. Cena za 1 m² jest możliwa do obliczenia po wycenie całościowej, czyli pełnego zakresu prac. Koszt całkowity dzielimy przez liczbę metrów i otrzymujemy cenę za 1 m². Może być ona podstawą do porównań, ale tylko jeśli uwzględnia wszystkie koszty związane z przeprowadzeniem prac.

Szlify, otwory

Obróbka płytek to koszt dodatkowy i może znacząco wpłynąć na cenę wykonania usługi. Wykonanie szlifów na narożnikach to koszt kilkukrotnie wyższy niż narożnik wykończony listwą.

Otwory w płytkach, wpuszczane półki to kolejne elementy podnoszące cenę, mogące niekiedy podwoić koszt wykonania 1 m² okładziny ceramicznej. Warto wyodrębnić te elementy w wycenie, z dokładnym wyliczeniem zakresu prac. Jeden pionowy narożnik na pełną wysokość pomieszczenia to ponad 5 m bieżących szlifu, którego cena waha się między 50 a 100 zł za 1 m.b.

Biały montaż

Często pomijany w wycenach i niechętnie wykonywany przez glazurników. Taki montaż wymaga precyzji i cierpliwości, a często trudno wynegocjować dobrą stawkę, porównywalną z ceną za montaż płytek. O ile to możliwe, warto naciskać na wykonawcę, aby zajął się również montażem ceramiki sanitarnej lub znalazł podwykonawcę i skoordynował prace w tym zakresie.

Silikony

Jest to ostatni etap prac, często nadający finalny charakter realizacji. Este­tyka wykonania silikonów jest kluczowa dla efektu prac wykończeniowych i należy przyłożyć do niej szczególną wagę. Warto zlecić to wraz z montażem ceramiki sanitarnej, gdyż są to prace nierozłączne.

Serwis gwarancyjny i pogwarancyjny

Gwarancja i rękojmia jasno określają odpowiedzialność wykonawcy. W przypadku braku umowy o wykonanie prac jest to często powód sporów na linii inwestor–wykonawca. Należy pamiętać, że umowa ustna ma również duże znaczenie i broni interesów obu stron. Warto również pamiętać o kosztach ewentualnych napraw gwarancyjnych, często wiążących się z kosztami dojazdu i zakwaterowania, a także materiałami. Tu często z pomocą przychodzi ubezpieczenie OC wykonawcy.

Umowa, płatności i odbiory prac

Kwestie dotyczące umów, płatności i odbiorów to często newralgicze etapy, na których najczęściej dochodzi do spięć pomiędzy stronami. Co warto o nich wiedzieć?

Umowa o prace wykończeniowe

Wielu problemów można uniknąć dzięki odpowiedniemu skonstruowaniu umowy o wykonanie prac budowlanych. Jeśli do umowy dołączony jest kosztorys szczegółowy, znacznie ułatwi to rozliczenia w przypadku zmiany ilości i zakresu prac. W kosztorysie powinna się znaleźć wycena każdej operacji, materiału czy stawki za użycie narzędzi.

Kosztorysy według Katalogu Nakładów Rzeczowych spotyka się zazwyczaj na większych budowach, choć mogą one ułatwić wycenę i realizację prac w przypadku mniejszych zleceń z zakresu wykończenia wnętrz.

Poza kosztorysem umowa powinna zawierać specyfikację użytych materiałów, warunki odbioru robót przez wykonawcę i realistyczny harmonogram.

Jeśli decydujemy się na wpisanie kar umownych, należy precyzyjnie ustalić warunki ich naliczania. Umowa powinna być skonsultowana z prawnikiem w celu sprawdzenia legalności zapisów.

Prawa i obowiązki wykonawcy. Normy budowlane. Płatności i rozliczenia

Wykonawca przeprowadzający prace budowlane ma obowiązek wykonania ich z należytą starannością, tj. dbałością o szczegóły, zgodnie z normami budowlanymi. Tu często rozmijają się wyobrażenia inwestora i wykonawcy o tym, jaka jakość prac jest zgodna z normą.

Jako przykład można podać normę, mówiącą o odbiorze gładzi gipsowych. Zakłada ona, że odbioru dokonuje się, świecąc na ścianę światłem na wprost i odbierając ją wizualnie z odległości 3 metrów. Jest to zgodny z prawem, prawidłowy sposób odbioru ścian.

Dla wielu inwestorów odbiór gładzi polega na podświetleniu ściany halogenem z boku, z bliskiej odległości i ocena ściany z bliska.

Jeśli inwestor oczekuje takiej jakości, może uzgodnić taki standard prac z wykonawcą na etapie wyceny i podpisywania umowy, jeśli nie zostanie to ustalone, odbiór z 3 metrów jest jak najbardziej prawidłowym działaniem.

Podobnie wygląda sprawa odbioru prac glazurniczych. Dopuszczalne odchyłki płytek, jak i całej okładziny ceramicznej są określone w normach, które są stworzone po to, aby bronić zarówno wykonawcy, jak i inwestora.

Wykonawca ma prawo żądać zapłaty za wykonane prace, o ile zostały one wykonane zgodnie z zapisami umowy i normami budowlanymi. Sposób rozliczenia prac również powinien zostać precyzyjnie określony w umowie.

Wykonawca rozpoczynający prace od żądania zaliczki jest coraz rzadziej spotykany. Obecnie firmy coraz częściej finansują prace na bieżąco, rozliczając się etapami po wykonaniu części prac. Jest to oczywiście bardzo indywidualna kwestia i umowa, w której są zawarte zapisy o zaliczce na zakup materiałów również bronią interesu klienta.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!