Parapety wewnętrzne

Parapety – poza tym, że stanowią estetyczne wykończenie otworu okiennego – pełnią także inne funkcje. Zamontowane nad grzejnikiem, kierują ciepłe powietrze w stronę pomieszczenia, dzięki czemu nie wędruje ono w kierunku okna i szybko się nie ochładza. Stanowią też barierę dla kurzu unoszącego się nad grzejnikiem. Ponadto chronią ściany przed zawilgoceniem przez wodę skapującą z parapetu (rozlaną np. podczas podlewania roślin doniczkowych).

Aby ochrona ta była skuteczna, parapet powinien być wysunięty co najmniej 5 cm poza lico ściany. Praktyczniejsze i wygodniejsze są jednak parapety jeszcze szersze, bo wtedy mogą służyć również jako półka do eksponowania dekoracyjnych przedmiotów, np. kolorowego szkła. Natomiast przy montażu należy zwrócić uwagę na staranne i szczelne wykończenie styków parapetu ze ścianami i ramą okienną, czyli miejsc, w których może gromadzić się woda. 

W nowym domu lub przy wymianie stolarki otworowej parapety o określonych wymiarach zwykle przygotowuje i osadza ta sama firma, która montuje okna. Parapety wewnętrzne robi się z różnych materiałów, zarówno naturalnych, jak i sztucznych. A ich wybór jest spory. Bez problemu więc znajdziemy takie, które będą praktyczne oraz łatwe do utrzymania w czystości. 

Parapety drewniane

Najlepiej wyglądają w połączeniu z drewnianym oknem, ponieważ są odbierane jako jeden, spójny element wnętrza. Współcześnie na parapety używa się drewna klejonego z prawie każdego dostępnego gatunku, ale najczęściej sosnowego, dębowego lub bukowego. Dzięki temu otrzymuje się wyroby o lepszych właściwościach. Parapety z drewna klejonego nie zmieniają wymiarów pod wpływem wilgoci i nie paczą się. Zwykle są też fabrycznie impregnowane i lakierowane, co powoduje, że ich powierzchnia jest twarda i odporna nie tylko na działanie wody, ale także na większość domowych środków chemicznych.

Parapety z kamienia naturalnego

Parapety z tego materiału dodają wnętrzom elegancji. Są wyjątkowo trwałe, wytrzymałe na ścieranie i przez wiele lat zachowują walory użytkowe i estetyczne. Należą jednak do najdroższych. Na parapety wewnętrzne najczęściej wykorzystuje granit lub marmur. Przy czym granit jest twardszy i w związku z tym bardziej odporny na zarysowania, działanie wody, wysokiej temperatury i środków chemicznych. Ponadto łatwo się go czyści i jest dostępny w kilkunastu kolorach.

Natomiast marmur to kamień podatny na zabrudzenia, które czasem trudno usunąć. Kwasy (np. sok z cytryny), owoce i tłuszcze mogą pozostawić na nim trwałe plamy. Wadę tę można jednak przynajmniej częściowo usunąć, impregnując marmur specjalnymi preparatami.

Parapety z konglomeratów 

Strukturą i barwą do złudzenia przypominają kamień naturalny i podobnie jak on są odporne na ścieranie i zaplamienie. Dlatego konglomeraty często nazywa się sztucznym kamieniem.

Konglomerat produkuje się ze zmielonego kwarcu, granitu lub marmuru. Rozdrobniony kamień łączy się żywicą poliestrową. Otrzymane w ten sposób bloki tnie się na płyty różnej grubości i wielkości, które następnie wykańcza się podobnie jak kamień naturalny. A na wzór gotowego wyrobu wpływa granulacja użytego kruszywa. Wśród konglomeratów stosowanych na parapety najpopularniejszy jest aglomarmur, wytwarzany z drobno zmielonego marmuru, mączki dolomitowej i innych komponentów, które poprawiają walory użytkowe gotowego wyrobu. 

Parapety z płytek ceramicznych 

Najczęściej układa się je na parapetach w łazienkach i kuchniach, czyli w pomieszczeniach o dużej wilgotności powietrza. Jeśli parapet wykonamy z takich samych płytek, jakimi wykończone są ściany, stanie się on elementem uzupełniającym okładziną ścienną.

Parapet z płytek ceramicznych jest równie łatwy do utrzymania w czystości, jak glazura na ścianach. A najlepiej wygląda we wnętrzach utrzymanych w stylu rustykalnym. Aby jednak długo służył, styk z oknem trzeba wykończyć elastycznym materiałem, a nie „sztywną” fugą, która szybko może popękać i się wykruszyć. Krawędzie parapetu najlepiej wykończyć kształtkami ceramicznymi lub listwami, które ochronią płytki przed obtłukiwaniem.

Parapety z płyt postformingowych

Parapety tego typu wytwarza się z płyty wiórowej zwykłej lub o podwyższonej wodoodporności, pokrytej dekoracyjnym laminatem – jednobarwnym lub imitującym wzory drewna albo kamienia. Spód parapetu pokryty jest papierem przeciwprężnym, zapobiegającym jego odkształcaniu się i stanowiącym dodatkowe zabezpieczenie przed wilgocią.

Parapety ze zwykłym rdzeniem przeznaczone są do pokoi dziennych i sypialni, a z rdzeniem o podwyższonej odporności na wilgoć do łazienek i kuchni.

Do wyboru mamy parapety z matową lub błyszczącą powierzchnią, z krawędzią czołową prostą, fazowaną zaokrągloną lub zagiętą do dołu, dzięki czemu parapet sprawia wrażenie grubszego niż jest w rzeczywistości. Parapety z płyt postformingowych są odporne na działanie wody, promienie UV, zarysowania i wgniecenia. Łatwo też utrzymać je w czystości, ale nie można ich szorować gruboziarnistymi proszkami. 

Parapety z PVC

Najczęściej stosuje się je w połączeniu z oknami z tworzyw sztucznych, bo charakteryzują się podobnymi właściwościami, m.in. rozszerzalnością cieplną.

Parapety te produkuje się z twardego polichlorku winylu i mają budowę komorową, która zwiększa ich sztywność. Mogą być jednobarwne (jak okno) lub imitować drewno czy marmur. Parapety z PVC są bardzo lekkie i całkowicie odporne na wodę. Nie powinno się ich jednak montować w odległości mniejszej niż 15 cm od grzejnika, ponieważ pod wpływem podwyższonej temperatury mogą się zniekształcić.

Parapety z akrylu 

Są efektowne, ale i bardzo drogie. Wytwarza się je z barwionej w masie żywicy akrylowej, połączonej z wypełniaczami mineralnymi, poprawiającymi ich właściwości. Parapety z akrylu mają zazwyczaj gładką, polerowaną powierzchnię, ale są też matowe i półmatowe. A do wyboru jest kilkadziesiąt kolorów. Ich zaletą jest duża twardość oraz możliwość połączenia kilku płyt tak, aby sprawiały wrażenie jednolitej powierzchni. Ponadto nie odbarwiają się, a wszelkie zadrapania i nierówności można łatwo wyszlifować.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!