Osuszanie i odgrzybianie budynków

Sposoby usuwania wilgoci i zagrzybienia
Systemy ociepleń, piły do podcinania, folie izolacyjne, pakery, zaprawy

Jak wyeliminować przyczyny zawilgocenia? W zależności od jego źródła należy wykonać przeponę przerywającą podciąganie kapilarne lub odtworzyć izolację pionową, zastosować tynk renowacyjny, wykonać drenaż, zapewnić odpowiednią termoizolacyjność ścian oraz wentylację pomieszczeń, przywrócić takie ukształtowanie terenu, które pozwoli na odprowadzenie wody opadowej z budynku, naprawić uszkodzone rynny i rury spustowe.

Metody usuwania wilgoci z murów można podzielić na naturalne i sztuczne: 

• metody naturalne - odkopywanie fundamentów, które sukcesywnie wytrącają wilgoć. Gdy ława fundamentu osiąga stan niskiej wilgotności, zabezpiecza się ją metodami hydroizolacji pionowej, wykonuje opaskę drenarską i zasypuje.
• metody sztuczne - odtworzenie izolacji poziomej, np. metodami mechanicznymi, iniekcji, elektroosmozy, promieniowania elektromagnetycznego, a także nieinwazyjnie poprzez osuszanie gorącym powietrzem, techniki absorpcyjne, kondensacyjne, mikrofalowe.

Inny podział to metody inwazyjne i bezinwazyjne:

• Metody nieinwazyjne - osuszanie murów poprzez podnoszenie temperatury wewnątrz pomieszczenia, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniej wentylacji:
  - osuszanie mikrofalowe - zaletą tej metody jest szybkość osuszania murów oraz likwidacja zagrzybienia i pleśni
  - osuszanie absorpcyjne
  - metody elektrofizyczne - fale elektromagnetyczne odwracają kierunek kapilarnego ruchu wilgoci i przeciwdziałają jej podciąganiu (np. elektromagnetokineza).
• Metody inwazyjne - techniki mechanicznego podcinania murów oraz metody iniekcyjne w celu założenia izolacji pionowych i poziomych. W szczelinach wycinanych odcinków układa się na zakład konwencjonalne izolacje poziome (np. membrany hydroizolacyjne, folie izolacyjne, papę fundamentową itp.), a następnie szczelinę klinuje się w miejscach łączeń materiału izolacyjnego i cementuje za pomocą pakerów. Możliwe jest też wbijanie chromowoniklowych blach falistych, bez konieczności podcinania murów czy używania zaprawy cementowej. Po wprowadzeniu izolacji w miejscu jej osadzenia, na powierzchnię muru nanoszony jest specjalny tynk izolacyjny, który stanowi izolację pionową.

Techniki iniekcyjne i nasączeniowe uznawane są za sprawdzone sposoby renowacji murów wykonanych z materiałów o strukturze kapilarno-porowatej.

W technikach nasączeniowych najczęściej stosuje się m.in.: żywice organiczne, parafiny modyfikowane, emulsje bitumiczne, roztwory krzemianów metali alkalicznych (sodu, potasu, litu). Do iniekcji stosuje się iniekty jedno- i dwuskładnikowe epoksydowe, poliuretanowe, akrylowe, mikrocementy, kompozyty polimerowo-cementowe.

Iniektowanie muru – w zależności od stosowanego środka – można wykonywać metodami bezciśnieniowymi lub pod ciśnieniem. Jedną z metod iniekcyjnych jest metoda iniekcji krystalicznej, która pozwala na wytworzenie poziomej i pionowej blokady hydrofobowej.

Izolacje poziome przeciwwilgociowe można też wykonywać metodą iniekcji termicznej. Otwory nawiercone w wilgotnym murze nasączane są przy użyciu termopakerów kompozytem wosków naftowych o właściwościach uszczelniających i hydrofobizujących. Rozwiązanie to zalecane jest zwłaszcza w murach bardzo zasolonych.