Przydomowe oczyszczalnie ścieków
Opłacalna inwestycja
Oczyszczalnia biologiczna AT Prox, fot. Biocent
Przy wyborze rodzaju instalacji przydomowej oczyszczalni ścieków trzeba uwzględnić m.in. liczbę mieszkańców, ilość ścieków, charakter obiektu, wielkość działki oraz rodzaj gruntu. Dlatego zadanie to najlepiej powierzyć doświadczonej firmie, która zajmie się również przeprowadzeniem całej procedury zgłoszenia budowy oczyszczalni i jej montażem.
Zobacz także
Ferro Spółka Akcyjna Oszczędzanie wody w gospodarstwie domowym
Racjonalne gospodarowanie wodą ma pozytywny wpływ nie tylko na środowisko, lecz także na stan naszego portfela. Najkrócej mówiąc: po prostu się opłaca, szczególnie w obecnych czasach, gdy trzeba się borykać...
Racjonalne gospodarowanie wodą ma pozytywny wpływ nie tylko na środowisko, lecz także na stan naszego portfela. Najkrócej mówiąc: po prostu się opłaca, szczególnie w obecnych czasach, gdy trzeba się borykać z szybko rosnącymi kosztami życia. Podpowiadamy, co zrobić, aby ograniczyć zużycie wody w łazience.
Łazienkaplus.pl S.A. Szafki łazienkowe – jak je wybrać?
Remont łazienki to duże wyzwanie. Lista decyzji do podjęcia nieustannie się wydłuża, przyprawiając o zawroty głowy. Jaki wybrać kolor armatury? Co lepiej się sprawdzi – brodzik czy prysznic walk-in? Lepszy...
Remont łazienki to duże wyzwanie. Lista decyzji do podjęcia nieustannie się wydłuża, przyprawiając o zawroty głowy. Jaki wybrać kolor armatury? Co lepiej się sprawdzi – brodzik czy prysznic walk-in? Lepszy będzie sedes podwieszany czy klasyczny? Gdy uporasz się już z tymi kwestiami, czas na najprzyjemniejsze – wybór mebli. Jakie klasyczne oraz nietypowe szafki łazienkowe można znaleźć w sklepach? Podpowiadamy, na co zwrócić uwagę przed zakupem konkretnego modelu.
Ferro Spółka Akcyjna Nowość na rynku armatury wodnej – zawory kulowe F-Power firmy Ferro
Firma Ferro oferuje nową linię zaworów kulowych o nazwie F-Power. Składa się ona z dziewiętnastu różnych modeli (każdy z nich w kilku rozmiarach). Poznaj właściwości zaworów F-Power, a szczególnie podstawowy...
Firma Ferro oferuje nową linię zaworów kulowych o nazwie F-Power. Składa się ona z dziewiętnastu różnych modeli (każdy z nich w kilku rozmiarach). Poznaj właściwości zaworów F-Power, a szczególnie podstawowy model nakrętno-nakrętny z dźwignią. Wprowadzone na rynek zawory kulowe z tej serii stanowią interesującą alternatywę dla innych tego rodzaju produktów dostępnych na polskim rynku.
Na terenach o rozproszonej zabudowie, gdzie budowa długich sieci kanalizacyjnych jest zbyt kosztowna, przydomowe oczyszczalnie ścieków są alternatywą dla zbiorników bezodpływowych (szamb) i drogiego wywozu ścieków wozami asenizacyjnymi. Wprawdzie budowa przydomowej oczyszczalni to spory wydatek, ale jej eksploatacja jest tańsza od kosztów wywozu ścieków z szamba.
Czteroosobowa rodzina bowiem w ciągu dwóch tygodni „produkuje” przeciętnie ok. 8 m3 ścieków, za których wywóz trzeba zapłacić od 150 do 200 zł. Eksploatacja szamba kosztuje więc rocznie od 2 do 2,5 tys. zł.
Czas zwrotu kosztów budowy dobrej przydomowej oczyszczalni wynosi średnio ok. 5 lat, w zależności od rodzaju zastosowanej technologii.
|
Wybór technologii oczyszczania ścieków powinien uwzględniać warunki gruntowe działki. Inne bowiem technologie stosuje się na gruntach przepuszczalnych, a inne na nieprzepuszczalnych i o wysokim poziomie wód. |
Rodzaje oczyszczalni i zgłoszenie jej budowy
W oczyszczalniach przydomowych powszechnie stosowana jest technologia beztlenowo-tlenowa. Ścieki oczyszczane są w dwóch etapach – najpierw w osadniku gnilnym, a potem przechodzą jeszcze przez system drenaży rozsączających lub filtry.
Firmy oferują kilka rodzajów przydomowych oczyszczalni ścieków, a mianowicie:
- z drenażem rozsączającym
- z filtrem piaskowym
- z filtrem gruntowo-roślinnym
- ze złożem biologicznym
- z komorą osadu czynnego.
Projekt oczyszczalni powinien przygotować specjalista po zapoznaniu się z rzeczywistymi warunkami gruntowo-wodnymi na terenie konkretnej działki i w razie potrzeby po wykonaniu testów perkolacyjnych (przepuszczalności gruntu).
On też powinien zaproponować najkorzystniejszą technologię oczyszczania ścieków, uwzględniającą poza warunkami gruntowo-wodnymi także m.in. wielkość zużycia wody i powstających ścieków.
Zamiar budowy oczyszczalni ścieków należy zgłosić we właściwym urzędzie gminy. Jeśli urząd nie zgłosi zastrzeżeń przez 30 dni od wydania potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia, można budować oczyszczalnię.
Zakończenie budowy i zgłoszenie eksploatacji należy także zgłosić w tym samym urzędzie.
Szczegółowe informacje o procedurze zgłoszenia budowy oczyszczalni podane są na stronach biuletynów informacji publicznej władz lokalnych.
Technologie z drenażami rozsączającymi lub filtrami
Osadnik gnilny
To pierwszy element instalacji, w którym ścieki są wstępnie podczyszczane. Związki lżejsze, głównie oleje i tłuszcze, wypływają na powierzchnię, tworząc kożuch, a cięższe opadają na dno.
W wyniku procesów biologicznych część osadu na dnie przekształca się w związki rozpuszczalne, które wraz z wodą przenikają do następnego etapu oczyszczania. Natomiast substancje nierozpuszczalne pozostają na dnie i trzeba je usuwać, ale przeważnie tylko raz na rok. Na wylocie osadnika montuje się filtr doczyszczający, zatrzymujący ewentualne zawiesiny.
Dla przyspieszenia fermentacji stosuje się tzw. bioaktywatory, które wlewa się do toalety, skąd trafiają do osadnika.
W prawidłowo dobranym i poprawnie eksploatowanym osadniku gnilnym ścieki powinny być na tyle oczyszczone, aby bez problemu mogły być filtrowane w gruncie lub złożu biologicznym.
Po przejściu przez osadnik gnilny powinny być pozbawione ok. 40% BZT5 (pojęcie umowne, oznaczające ilość tlenu zużywanego w czasie 5 dni na utlenienie substancji organicznych zawartych w ściekach, przy udziale bakterii i enzymów), azotu ogólnego i ok. 80% zawiesin.
Pojemność osadnika oblicza się, stosując wskaźnik 0,3 m3 na jedną osobę. Nie powinna być ona jednak mniejsza niż 3 m3. Osadniki o pojemności do 4 m3 powinny być dwukomorowe, a większe – trzykomorowe.
Najczęściej stosuje się osadniki z tworzyw sztucznych, ale mogą być też wykonane z żelbetonu (prefabrykowane lub zbudowane na miejscu).
Drenaże rozsączające i filtry
Rozwiązania stosowane w drugim etapie oczyszczania ścieków, po przejściu przez osadnik gnilny, dobierane są w zależności od: ilości odprowadzanych ścieków i znajdujących się w nich zanieczyszczeń, rodzaju gruntu i jego przepuszczalności, dostępnej powierzchni działki, poziomu wód gruntowych i możliwości odprowadzenia oczyszczonych ścieków do wód powierzchniowych. Nie bez znaczenia są również koszty inwestycji i jej eksploatacji.
Drenaże rozsączające
W systemie tym ścieki są odprowadzane bezpośrednio do gruntu. Drenaż powinien być napowietrzany i mieć spadek w kierunku odpływu ścieków. Aby ścieki były równomiernie rozprowadzane do wszystkich nitek, powinien też mieć studzienkę kontrolno-rozdzielczą dozującą.
Ścieki rozprowadzają perforowane rury rozsączające w obsypce lub koryta infiltracyjne z tworzyw sztucznych
Praktyczniejsze są koryta, ponieważ mają dużą powierzchnię przesiąkania, a tym samym na drenaż można przeznaczyć mniejszą powierzchnię i zaoszczędzić na wykopach. Można je też regenerować bez konieczności przebudowy całego systemu.
Stosowanie drenażu rozsączającego oczyszczone ścieki ma jednak pewne ograniczenia. Przede wszystkim nie może się znajdować bliżej niż 30 m od studni z wodą pitną.
Ponadto odległość do granicy działki, drogi, ulicy lub chodnika musi wynosić minimum 2 m, od budynków mieszkalnych – 5 m, od drzew – 3 m, od rurociągów wodociągowych i gazowych – 1,5 m oraz od kabli elektrycznych i telekomunikacyjnych – 0,8 m.
Ograniczenia te oraz to, że drenaż ten wymaga sporej powierzchni, uniemożliwiają jego stosowanie na niewielkich działkach.
Filtry piaskowe
Stosuje się je na małych działkach z gruntami słabo przepuszczalnymi lub o wysokim poziomie wód gruntowych. Filtry te umieszcza się w nasypie, nad poziomem gruntu. Filtr piaskowy może być poziomy lub pionowy. W instalacji przystosowanej do potrzeb czterech osób optymalna wielkość filtra pionowego wynosi 5×4 m, a poziomego 6×5,5 m.
Filtry gruntowo-roślinne
Powierzchnię działki, pod którą się je umieszcza, obsadza się roślinnością bagienną, np. trzciną pospolitą, której korzenie i kłącza spulchniają piasek i doprowadzają powietrze do złoża.
Rozwiązanie to stosuje się na dużych działkach, gdzie można tworzyć mały ekosystem bagienny, w którym ścieki są „konsumowane” przez bakterie. Przepływ ścieków i złoże powinny znajdować się na głębokości poniżej strefy przemarzania.
Oczyszczalnie ścieków z filtrami gruntowo-roślinnymi nazywane są hydrobotanicznymi lub hydrofitowymi.
Technologie ze złożami biologicznymi lub osadem czynnym
Na działkach z wysokim poziomem wód i gruntami gliniastymi oraz tak małych, że nie można zbudować drenażu lub filtra piaskowego czy gruntowo-roślinnego, stosuje się technologie wykorzystywane w dużych oczyszczalniach, tylko w mniejszej skali: złoża biologiczne i osad czynny (komory napowietrzania).
Złoża biologiczne umieszcza się w zbiornikach o konstrukcji i wielkości zbliżonej do osadników gnilnych, lecz z wyodrębnionymi komorami. Wypełnia się je grubym żwirem, tłuczniem lub kształtkami z tworzyw.
Ścieki, po wstępnym oczyszczeniu w osadniku gnilnym, przesączają się powoli przez ten materiał i w trakcie tego procesu mikroorganizmy tworzące błonę biologiczną „konsumują" pozostałe zanieczyszczenia.
Po tym procesie oczyszczone ścieki mogą być odprowadzone do wód powierzchniowych lub gruntu. Osad, który zgromadzi się na dnie zbiornika ze złożem, jest przepompowany z powrotem do osadnika gnilnego oraz co pewien czas usuwany.
Natomiast instalacja w technologii osadu czynnego składa się z osadnika wstępnego (gnilnego), komory osadu czynnego (napowietrzania) i osadnika wtórnego, przez które przepływają ścieki.
Napowietrzenie ścieków w komorze osadu czynnego wymaga mieszania i stosowania dmuchawy. Dzięki dobremu natlenieniu mikroorganizmy rozwijają się na tyle szybko, że oczyszczają ścieki nawet na tak małej powierzchni.
Oczyszczone ścieki trafiają do osadnika wtórnego, a z niego mogą być odprowadzone do wód powierzchniowych lub gruntu. Osad jest zatrzymywany i przepompowywany do osadnika gnilnego, a z niego okresowo wywożony wozem asenizacyjnym. Jednak w porównaniu z innymi rozwiązaniami oczyszczalnie z komorami napowietrzania zużywają sporo energii elektrycznej – jest ona niezbędna do podtrzymywania procesów oczyszczania.
