Zanim ogrodzisz działkę

Sprawdź przepisy

Prawo budowlane nie stawia zbyt wielu wymagań w kwestii ogrodzeń. Najważniejsza z wytycznych mówi o tym, że nie może ono stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i zwierząt. Z tego względu na wysokości mniejszej niż 1,8 m nie można umieszczać żadnych ostro zakończonych elementów, tłuczonego szkła czy drutu kolczastego.

Budowy ogrodzenia poniżej wysokości 2,2 m nie trzeba zgłaszać żadnemu organowi ani występować o pozwolenie na budowę. Mamy też dość dużą dowolność, jeśli chodzi o formę czy wygląd ogrodzenia.

Przed decyzją dobrze jest jednak zapoznać się z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W niektórych miejscowościach bowiem lokalne zapisy wprowadzają pewne ograniczenia, np. zakazują wznoszenia ogrodzeń z jakichś materiałów lub narzucają wymiary bądź kolor. Ze szczególnymi obostrzeniami musimy się liczyć, jeśli nasza działka znajduje się w strefie ochrony konserwatorskiej.

Jeśli chodzi o ogrodzenia stawiane między sąsiadującymi ze sobą działkami, dużo zależy od porozumienia między ludźmi, gdyż przepisy nie regulują tego w ścisły sposób. W sytuacji, gdy obie strony są zgodne, płot można postawić dokładnie na granicy działki i podzielić się kosztami. Gdy jednak budujemy się jako pierwsi lub nie możemy dogadać się z sąsiadem, lepiej zachować linię wyznaczoną w wyrysie geodezyjnym.

Metal, beton, cegła czy drewno?

Kluczowy dla wyglądu i trwałości ogrodzenia będzie wybór materiału, z jakiego zostanie wykonane. Wachlarz możliwości jest tu naprawdę duży, a decyzja ta będzie rzutowała nie tylko na kwestie estetyczne, ale też koszt i łatwość budowy, właściwości użytkowe przegrody, a także konieczność późniejszych prac konserwacyjnych.

Do najpopularniejszych należą ogrodzenia metalowe. Mamy tu do czynienia tak naprawdę z bardzo różnymi produktami – od najtańszych siatek i ogrodzeń panelowych, poprzez przęsła ze stalowych kształtowników, po najbardziej kosztowne, ręcznie kute ogrodzenia na zamówienie.

Bogactwo wzorów sprawia, że materiał ten jest niezwykle uniwersalny. Można wykonać z niego płot dopasowany praktycznie do każdego stylu architektonicznego. Klasycznym rozwiązaniem są metalowe, pionowe, mniej lub bardziej ozdobne, pręty.

Z wytwornymi rezydencjami i budynkami stylizowanymi na historyczne korespondować będą bogato zdobione ogrodzenia kute. Natomiast w towarzystwie nowoczesnej architektury świetnie zaprezentują się minimalistyczne przęsła z paneli ­poziomych.

Materiałem cieszącym się dużą popularnością jest również cegła. Zwykła może posłużyć do zbudowania muru lub słupków, które następnie zostaną otynkowane. Droższa, ale znacznie trwalsza cegła klinkierowa jest odporna na działanie czynników atmosferycznych.

Różne wybarwienia i wykończenia powierzchni pozwalają uzyskać efekt dostosowany do założeń projektu i gustu inwestorów. Choć może kojarzyć się z tradycyjnym ceglastym kolorem, paleta barw jest naprawdę duża. Ciekawy, nowoczesny efekt da na przykład klinkier w kolorze grafitowym lub białym.

Do murowania można wykorzystać również elementy betonowe. Podobnie jak cegła, mogą one posłużyć do wzniesienia konstrukcji, która następnie pokryta zostanie warstwą wykończeniową (ozdobnym tynkiem lub płytkami z dowolnego materiału).

Szybkie wznoszenie przegród murowych zapewniają specjalne puste w środku bloczki betonowe o dekoracyjnej powierzchni zewnętrznej. Układa się je jak klocki na wyprowadzonym z fundamentu zbrojeniu, a następnie zalewa zaprawą.

Dużym zainteresowaniem cieszą się betonowe elementy imitujące inne materiały. Do złudzenia mogą przypominać kamień naturalny lub drewno.

Drewniany płot również ma swoją długą tradycję, zakorzenioną szczególnie w wiejskim krajobrazie. Odpowiednio zaaranżowane drewniane elementy mogą być jednak wykorzystane także w przestrzeni miejskiej i podmiejskiej. Pamiętajmy, że takie ogrodzenie, aby nie zmieniło swojego wyglądu, musi być odpowiednio zabezpieczone i co jakiś czas będzie wymagało konserwacji.

Kamień to szlachetny, naturalny budulec. Paleta faktur i kolorów jest naprawdę olbrzymia, duże znaczenie ma też sposób obróbki i ułożenie. Granity, sjenity i bazalty to wytrzymałe kamienie odporne na uszkodzenia mechaniczne i zabrudzenia, które świetnie pasują do modernistycznej architektury. Łatwe w obróbce są piaskowce i wapienie, a ich delikatne barwy dodają przestrzeni przytulności.

Ciekawy efekt zapewniają nierównomiernie ociosane łupki. W naturalnym otoczeniu ładnie prezentować się będzie ogrodzenie z wykorzystaniem kamienia polnego.

Ważne, aby ogrodzenie było stylistycznie dopasowane do architektury budynku i charakteru jego otoczenia. Dobrym sposobem na ich wizualne zespolenie jest zastosowanie tych samych wzorów, kolorów i materiałów na ogrodzeniu, elementach architektury ogrodowej oraz detalach elewacji.

Często w jednym ogrodzeniu łączy się różne materiały. Przykładowo metalowe przęsła można zamontować na betonowych słupkach, a drewniane sztachety sprawdzą się w roli wypełniania przy podmurówce i słupkach z klinkieru.

Pełne czy ażurowe?

Ważną kwestią, którą trzeba rozważyć, jest stopień przezierności przegrody, którą otoczymy naszą posesję. Punktem wyjścia powinna być działka (jej lokalizacja i najbliższe sąsiedztwo oraz wymiary), a także położenie budynku.

Oczywiście nie bez znaczenia są osobiste preferencje właścicieli pod względem estetycznym, ale też potrzeby izolacji lub otwarcia się na otoczenie. Warto też pamiętać, że rodzaj ogrodzenia nie tylko wpływa na widoczność tego, co dzieje się na naszym podwórku, ale też będzie determinował widok z okien domu.

Jedną z największych zalet ogrodzeń nieprzeziernych jest możliwość odizolowania się od brzydkiego widoku, kłopotliwego sąsiedztwa lub ruchliwej ulicy. Taki parkan nie tylko oddzieli wizualnie, ale też pomoże chronić przed hałasem i kurzem. To rozwiązanie, na które chętnie decydują się osoby ceniące prywatność i pragnące osłonić się przed wzrokiem przechodniów lub sąsiadów. Ma to szczególne znaczenie, jeśli ogrodowa strefa wypoczynku i taras położone są w pobliżu granicy działki.

Ogrodzenie pełne ma jednak swoje minusy. Rzuca cień, co może szkodzić roślinom, a także optycznie pomniejsza przestrzeń. Może sprawiać wrażenie nieprzystępnego, ale odpowiednio dobrane do stylu budynku, będzie przykuwać wzrok i dodawać posesji charakteru.

Znacznie częściej stosowane są ogrodzenia przezierne, przy czym warto zaznaczyć, że stopień widoczności może być bardzo różny – od lekkich wizualnie, ażurowych ogrodzeń dających praktycznie pełen wgląd w przestrzeń prywatną, po płoty z mniejszymi lub większymi prześwitami.

Wśród zalet ogrodzeń ażurowych wymienić można walory estetyczne – takie przęsła pozwalają wyeksponować budynek i otaczający go ogród, wpisują też obiekt w otoczenie.

Po modele, które nie przesłaniają widoku, warto sięgnąć szczególnie wtedy, gdy poza granicami działki rozciąga się piękny krajobraz. Takie rozwiązanie nie zaburza też przepływu powietrza i nie zacienia działki.

Oczywiście, ogrodzenia pełne i ażurowe da się ze sobą łączyć, dostosowując je do indywidualnych potrzeb. Można na przykład od frontu zastosować dekoracyjne ażurowe przęsła eksponujące budynek, natomiast pełnymi przegrodami oddzielić część wypoczynkową od działek sąsiednich. W innej lokalizacji może być wskazane osłonięcie się litym ogrodzeniem od ulicy, a od tyłu powiązanie domu widokowo z krajobrazem.

Zestawiając ogrodzenie ażurowe z fragmentami litego muru, można też osiągnąć ciekawe efekty estetyczne.

Brama przesuwna czy dwuskrzydłowa?

Choć większość elementów ogrodzenia wbudowana jest na stałe, kluczowe dla komfortu i bezpieczeństwa mieszkańców są części ruchome, czyli furtka i brama wjazdowa. Powinny być zabezpieczone przed wtargnięciem niepożądanych osób, ale też umożliwiać komfortowe dostawanie się do środka przez domowników.

Z pomocą przychodzi tu automatyka i systemy zdalnego sterowania. Domofon lub wideodomofon, a także otwierana na pilota brama wjazdowa ułatwiają kontrolę dostępu, a także pozwalają otwierać i zamykać posesję bez konieczności wychodzenia na zewnątrz.

Ważną kwestią, jaką należy rozważyć na etapie budowy ogrodzenia, jest rodzaj bramy wjazdowej. Zasadniczo mamy do czynienia z dwoma sposobami otwierania – przesuwnym i rozwiernym. W tym drugim przypadku najczęściej stosuje się podział na dwa ­skrzydła.

Pod względem komfortu otwierania wygrywa brama przesuwna. Przy ręcznym otwieraniu musimy bowiem wykonać mniej ruchów. Taka brama zajmuje też na posesji znacznie mniej miejsca, porusza się bowiem tuż przy ogrodzenia. Nie sprawdzi się jednak na wąskiej działce. Aby mogła się otworzyć, potrzebuje po jednej stronie wolnej przestrzeni równej długości światła przejazdu powiększonej o około 30–50% (długość przeciwwagi wynikająca z konstrukcji). Problemem może okazać się też ukształtowanie terenu, jeśli działka wznosi się wzdłuż linii, po której przemieszcza się skrzydło.

Brama dwuskrzydłowa jest rozwiązaniem tańszym (ale automatyka wymagająca dwóch siłowników jest już droższa niż do bramy przesuwnej). Ma tradycyjny charakter i niektórzy inwestorzy decydują się na nią ze względów estetycznych. Taki rodzaj polecany jest też jako brama tzw. techniczna. Jeśli na posesji mamy dodatkowy wjazd, z którego korzystamy jedynie od czasu do czasu, wystarczy zamontować tam najprostszy model ręcznie otwieranej bramy rozwiernej.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!