Ciepła podłoga, czyli wodne ogrzewanie podłogowe w praktyce

Współpraca ogrzewania płaszczyznowego z nowoczesnymi urządzeniami grzewczymi, takimi jak kotły kondensacyjne czy pompy ciepła, umożliwia też obniżanie kosztów eksploatacyjnych oraz zapewnienie wysokiego komfortu w pomieszczeniach.

Wprawdzie w porównaniu z konwencjonalnym ogrzewaniem grzejnikowym, ogrzewanie płaszczyznowe cechuje się mniejszą dynamiką regulacji i wymaga większych nakładów na montaż, jeśli jednak jest taka możliwość, warto w nie zainwestować.

Korzyści i wątpliwości

Jako główny przedstawiciel systemów płaszczyznowych, ogrzewanie podłogowe ma wiele zastosowań nie tylko w budownictwie jednorodzinnym. Do podstawowych zalet tego systemu należy optymalny rozkład temperatury w pomieszczeniu. Dla człowieka najbardziej komfortowo jest, gdy temperatura w pobliżu stóp jest o jeden stopień wyższa od tej w okolicy głowy, co jest zapewnione tylko wtedy, gdy strumień ciepła unosi się pionowo ku górze.

Do zalet można dodać również niskie koszty eksploatacyjne, które są związane m.in. z akumulacją dużych ilości ciepła w podłodze., co sprawia, że po wyłączeniu kotła, pomieszczenie nadal jest ogrzewane. Ze względu na swoją specyfikę system ten wymaga zasilania źródła czynnikiem niskoparametrowym, np. 50/40˚C, dzięki czemu można wykorzystywać geotermię czy instalacje solarne, pompy ciepła, a także gazowe kotły kondensacyjne, które osiągają najwyższe sprawności właśnie przy niższych parametrach instalacyjnych.

Ogrzewanie podłogowe przekazuje ciepło w dużej mierze na drodze promieniowania, zatem utrzymanie komfortowego mikroklimatu możliwe jest przy temperaturze niższej o 1–2°C niż przy systemie konwencjonalnym. W lecie instalacja może działać jako chłodzenie, czego nie można osiągnąć grzejnikami.

Aby móc oszczędzać, najpierw trzeba zapłacić nieco więcej. Oprócz samej instalacji rurowej, ważna jest dobra izolacja podłoża i przegród budowlanych. Wyższe koszty inwestycyjne w porównaniu z zaletami takiego systemu nie zniechęcają potencjalnych inwestorów.

Bardzo ważną cechą takiego ogrzewania, jest to, że decyzja o jego instalacji powinna zapaść już na etapie projektu, uwzględniając przy tym rodzaj wykończenia podłogi. Inna temperatura powierzchni będzie przy zastosowaniu paneli, a inna przy terakocie. Ogrzewanie podłogowe narzuca również umeblowanie pomieszczenia, strumień ciepła powinien mieć wolną, niczym niezabudowaną przestrzeń.

Zalecenia

W domu, w którym pracuje wodna instalacja ogrzewania płaszczyznowego, mieszkańcy mają stały kontakt z emiterem ciepła. Dlatego należy spełniać pewne wymagania odnośnie temperatury powierzchni podłogi. Nie powinna ona przekraczać 29°C, wyjątkiem jest łazienka, w której wartość ta może wynosić nawet do 33°C.

Ze względu na to maksymalna moc, jaką można uzyskać przy zastosowaniu tego systemu wynosi około 100 W/m2. Zatem, jeśli na przykład w pomieszczeniu o powierzchni 20 m2 zapotrzebowanie na moc do ogrzewania wynosi ponad 2000 W, trzeba pomyśleć o jakimś miejscowym dodatkowym emiterze ciepła. Dlatego system ten najlepiej stosować w nowych, dobrze zaizolowanych budynkach.

Istnieje kilka metod montażu instalacji, najbardziej popularne jest układanie rur grzejnych w warstwie jastrychu albo na izolacji cieplnej i przeciwwilgociowej lub nieco nad nią. Bezpośrednio na wylewce konstrukcyjnej kładzie się izolację cieplną, która powinna być dobrana w zależności od tego, co znajduje się pod stropem, na niej izolację przeciwwilgociową z folii.

Jastrych powinien być wylewany po wykonaniu próby szczelności instalacji. Nie należy również zapominać o izolacji brzegowej tam, gdzie podłoga styka się ze ścianą, a także o dylatacjach, które muszą być wykonane ze względu na to, że podłoga, ogrzewając się, będzie „pracować”, czyli rozszerzać cieplnie. Ostatnią warstwą jest wykończenie podłogi w postaci terakoty albo paneli.

Higiena

Ogrzewanie płaszczyznowe przez wykorzystywanie w znacznie mniejszym stopniu konwekcji, powoduje mniejsze unoszenie pyłów, kurzu i innych zanieczyszczeń. Zmniejsza to ryzyko podrażnień śluzówki oczu, nosa i gardła. Temperatura sięgająca prawie 30°C przy powierzchni podłogi nie sprzyja również rozwojowi roztoczy. Z kolei niższa temperatura powietrza niż przy systemie konwencjonalnym zabezpiecza przed powstaniem syndromu chorego budynku (ang. Sick Building Syndrome).

Przy instalacji podłogówki koniecznie należy zwrócić uwagę na materiały wykończenia pomieszczenia, które będą poddawane wyższej temperaturze, aby nie emitowały żadnych groźnych związków i nie ulegały zniszczeniu. Trzeba wybierać takie, których oznaczenia są odpowiednie i zgodne z warunkami, jakimi zostanie poddana podłoga. Dotyczy to szczególnie wszelkiego rodzaju wykładzin i dywanów. Ze względu na ryzyko rozwoju grzybów, na etapie wykończeniowym koniecznie należy osuszyć jastrych, zachowując przy tym ostrożność, bo zbyt intensywne suszenie może spowodować jego spękanie.

Przyszłościowa instalacja

Tradycyjne grzejniki są rozwiązaniem dla istniejących budynków wielorodzinnych, gdzie źródło ciepła zwykle jest średnio- lub wysokotemperaturowe. W nowych budynkach warto natomiast pomyśleć o systemie ogrzewania płaszczyznowego. Dla tych, którzy chcą mieć układ mieszany, można połączyć ogrzewanie podłogowe i konwekcyjne za pomocą rozdzielacza.

Płaszczyznowe ogrzewanie pracuje optymalnie szczególnie wtedy, gdy jest podłączone do systemu zarządzania budynkiem BMS. Aby efekt grzania był wyczuwalny, kocioł musi zostać uruchomiony ze znacznym wyprzedzeniem, dobrze jest zatem móc to zrobić zdalnie, używając do tego celu urządzeń mobilnych. Wtedy taki system może w pełni spełniać oczekiwania również najbardziej wymagających użytkowników.   

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!